- DEJICERE
- DEJICEREverbum Sacrificiorum, pugnae, venationis, palaestrae. Flaccus Argonautic. l. 1. v. 189. et seqq.----- tibi caeruleis in littore vitis,Et Zephyris, Glaucosque bovem, Thetidique iuvencamDeicit Ancaeus ------Et l. 2. v. 329. etc.Protinus ingentem Procerum sub nomine taurumDeicit ------i. e. mactat, immolat. Hinc ad Critiam eleganter translatum, a Corn. Nep. Thrasybulo c. 3. Tyrannos enim, ut pacis victimae trucidantur Iustin. air. l. 5. c. 10. De pugnis verbum usurpat Curtius l. 3. c. 16.Non ab hoste deiectum.Claudian. it. de Bello Getico v. 164.------ Qualem Stitico deiecerit hostem.De venatu, iterum Curt. l. 8. c. 1. Ille quatuor milibus ferarum deiectis, in eodem saltu --- epulatus. Et Phaedr. l. 2. Fab. 1.Super iuvencum stabat deiectum leo.De palaestra, vide hîc passim. Ei respondet Graecorum κατάβαλλειν, quo primum in ea significatione Homerus usus Rhaps. 11. Hinc invictus, qui a nullo est q. deiectus ac humi stratus, ἀκατάβλητος apud Aristoph. Nub. ἀήττητος, ὁ μηδενὶ καταβαλλόμενος. Et comparativus, καββαληκώτερος, in illo Laconis, apud Plutatch. apophthegmate, de quo infra dicemus in verbo Sterncre.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.